Ks. Jan Kaczkowski, fot. Damian Kramski
 
 
 
Jan Kanty Kaczkowski (ur. 19 lipca 1977 r. w Gdyni, zm. 28 marca 2016 r. w Sopocie) –  duchowny rzymskokatolicki, prezbiter, doktor nauk teologicznych, bioetyk, organizator i dyrektor Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio. Jeden z najbardziej znanych polskich księży, charyzmatyczny, obdarzony ogromnym poczuciem humoru, miłośnik podróży, kolei i polędwicy.
 
Urodził się 19 lipca 1977 r. w Gdyni. Dorastał w Sopocie, gdzie kształcił się w Środowiskowym Liceum Ogólnokształcącym. W 1996 r. zdał maturę. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Gdańskim Seminarium Duchownym, kończąc je w 2002 r. z magisterium z teologii. 15 czerwca 2002 r. otrzymał święcenia prezbiteratu. Został inkardynowany do archidiecezji gdańskiej. W 2007 r. na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie na podstawie dysertacji Godność człowieka umierającego a pomoc osobom w stanie terminalnym – studium teologiczno-moralne uzyskał doktorat nauk teologicznych. W 2008  r. ukończył studia podyplomowe z bioetyki na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie.
 
W latach 2002–2007 r. pracował jako wikariusz w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Pucku. W 2007 r. po zwolnieniu z obowiązków wikariuszowskich pozostał w parafii w charakterze pomocy duszpasterskiej. Objął funkcję kapelana domu pomocy społecznej i szpitala w Pucku. Od 2004 r. do 2011 r. był katechetą w Liceum Ogólnokształcącym w Pucku i w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Rzucewie. W 2010 r. został wykładowcą bioetyki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
 
W 2004 r. był jednym z założycieli Puckiego Hospicjum Domowego. W latach 2007–2009 koordynował prace budowy Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio, a w 2009 r. został jego dyrektorem i prezesem zarządu. 
Ksiądz dr Jan Kaczkowski był bioetykiem moralnym oraz twórcą i dyrektorem jednego z najlepszych hospicjów w Polsce, organizatorem warsztatów dla młodych lekarzy, podczas których studenci medycyny uczyli się, w jaki sposób rozmawiać z ciężko chorym pacjentem, by najłagodniej i z należnym szacunkiem przekazać mu informację o złej diagnozie - lub nawet zbliżającej się śmierci. 
 
Chorował na glejaka mózgu, zmarł 28 marca 2016 r. w rodzinnym domu w Sopocie. Został pochowany 1 kwietnia 2016 r. na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.
 
Jako vloger publikował swoje filmy na portalu Boska.TV. Na podstawie rozmów z nim powstały książki Szału nie ma, jest rak (Więź, 2013), Życie na pełnej petardzie (Wydawnictwo WAM, 2015) i Dasz radę. Ostatnia rozmowa (Wydawnictwo WAM, wrzesień 2016). Autor książki Grunt pod nogami (Wydawnictwo WAM, 2016).
 
Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 11 kwietnia 2012 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Nadano mu tytuł honorowego obywatelaPucka. W 2016 otrzymał Honorowe Wyróżnienie za Zasługi dla Województwa Pomorskiego.
Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia wyróżniła go medalem „CurateInfirmos”. Został laureatem Nagrody Ślad im. Biskupa Jana Chrapka (2014), nagrody Pontifici przyznawanej przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej (2014), Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej za działalność publiczną (2014), Medalu św. Jerzego „Tygodnika Powszechnego” (2015), Róży Gali za działalność charytatywną (2015) oraz konkursu Sukces Roku 2015 w Ochronie Zdrowia w kategorii osobowość roku.