Urodził się w dniu 16 lipca 1902 roku w Warszawie. Lata szkolne do matury spędził w Ostrowii Mazowieckiej; maturę uzyskał w słynnym gimnazjum Księży Salezjanów w Sokołowie Podlaskim. Od 14 roku życia dojeżdża regularnie do Warszawy na lekcje gry na skrzypcach u prof. Józefa  Jarzębskiego. W roku 1925 podjął studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1926-1934, dodatkowo studiował w Państwowym Konserwatorium i Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem profesorów Józefa Jarzębskiego i Ireny Dubiskiej. W latach 1933-1940 prowadził klasę skrzypiec we Wszechnicy Muzycznej w Warszawie, a od 1936 roku wielokrotnie występował na estradach warszawskich, także w Filharmonii Warszawskiej. W 1938 roku wyjechał  na studia do Paryża w klasie Clade’a Lamoureux, uczył się też u Henri Marteau w Paryżu. W tym też czasie pobierał także prywatne lekcje u będącego wówczas u szczytu sławy naszego wspaniałego wirtuoza wiolinisty  Bronisława Hubermana. 

Sam podkreślał jak ogromną rolę odegrał w jego kształceniu Bronisław Huberman, którym był  zafascynowany. Tuż przed wojną jeździł za nim po Europie, słuchał jego koncertów i miał nuty z opracowaniami Hubermana.

Okupację niemiecką spędził w Warszawie udzielając prywatnych lekcji oraz występując w kawiarni SIM i na koncertach symfonicznych organizowanych przez Zygmunta Latoszewskiego. 

Po wojnie przenosi się na stałe do Sopotu, zamieszkując z żoną i córką w stojącym do dzisiaj domu przy ul. Obrońców Westerplatte 36, który szybko stał się mekką życia muzycznego na Wybrzeżu, gdzie przyjeżdżało i zatrzymywało się wielu słynnych ówcześnie muzyków i pedagogów. 

Od roku 1948 był nieprzerwanie związany z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Sopocie (późniejszą Akademią Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku), przechodząc tam kolejne szczeble kariery akademickiej od stanowiska wykładowcy, następnie docenta, aż po profesora nadzwyczajnego, które objął w 1975 roku i piastował aż do śmierci. Równolegle do pracy w uczelni prowadził działalność pedagogiczną w trójmiejskich szkołach muzycznych niższego i średniego stopnia oraz udzielał prywatnych lekcji wielu uznanym później wiolinistom. Był też autorem audycji radiowych i organizatorem koncertów upowszechniających muzykę.

Profesor Herman był wybitnym solistą o nieprawdopodobnej technice gry oraz mistrzem  w przekazywaniu tajników tej techniki. Posiadał wspaniały instrument w postaci skrzypiec Guarneriego, o nieprawdopodobnie silnym tonie i głębokim brzmieniu. 

38 skrzypków z klasy prof. Hermana otrzymało dyplomy ukończenia szkoły muzycznej II stopnia, a 17 osób ukończyło studia wyższe; najwybitniejsi z nich to:

 

⦁ Konstanty Andrzej Kulka – zwycięzca konkursu w Monachium (1966), skrzypek o światowym rozgłosie, profesor uczelni muzycznych w Warszawie i Gdańsku, doktor honoris causa Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.

⦁ Edward Zbigniew Zienkowski – zwycięzca konkursów w Berlinie Zachodnim (1979) i Budapeszcie (1979), profesor Uniwersytetu Muzycznego w Wiedniu. 

⦁ Joanna Mądroszkiewicz (zm. 2014) – laureatka  konkursów międzynarodowych, koncertująca skrzypaczka mieszkająca w Wiedniu.

⦁ Krystyna Herman (córka) - była Koncertmistrz Suedwestdeutsche Philharmonie w Konstancji i Nuernberger Symphoniker.

⦁ Zygmunt Marek Kowalski – koncertmistrz Orkiestry Opery la Monnaie w Brukseli.

⦁ Mirosława Pawlak (zm. 2017) – profesor Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, kontynuatorka wiolinistycznej tradycji pedagogicznej prof. Hermana.

⦁ Magdalena Suchecka - laureatka Konkursu Młodzieżowego w Paryżu (1975). Jest wykładowcą w New England Conservatory w Bostonie.  

⦁ Anna Preyss - laureatka Konkursu Szymanowskiego (1977)

⦁ Janusz Zis - laureat Konkursu Z. Jahnkego w Poznaniu (1976).

⦁ Aldona Cisewska- stypendystka Rotary Essen i Deutscher Musikrat. Obecnie Koncertmistrz Filharmonii w Bydgoszczy.

⦁ Maciej Sobczak - profesor i JM Rektor Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.

Uczniem Profesora był również znany muzyk Seweryn Krajewski współtwórca zespołu Czerwone Gitary, który narodził się w Sopocie.

Profesor Stefan Herman był autorem prac teoretycznych poświęconych nauczaniu gry na skrzypcach, kompozycji dydaktycznych, opracowań  utworów innych kompozytorów (wydania głównie w Polskim Wydawnictwie Muzycznym). Pełnił też wielokrotnie rolę Jurora konkursów skrzypcowych w Polsce i za granicą. Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł w dniu 3 kwietnia 1981 roku. Został pochowany na Cmentarz Katolickim w Sopocie.